De winter is vroeg dit jaar. Vanaf 2 december draaien de liften weer en kan er geskied worden.
Chalet Solneige is ook weer geopend voor het hele winterseizoen.
De winter is vroeg dit jaar. Vanaf 2 december draaien de liften weer en kan er geskied worden.
Chalet Solneige is ook weer geopend voor het hele winterseizoen.
Sinds deze winter hebben we in Chalet Solneige een nieuwe milieuvriendelijke douchegel.
ETHOSA is een start-up van 2 ambitieuze ondernemers die een milieuvriendelijke douchegel hebben ontwikkeld. Om wegwerp flacons, en vervoer van veel water (90 % van de gewone douchegel) te voorkomen, leveren Gaëlle en Oli hun douchegel in de vorm van een poeder. Wij mengen dat met Vaujany-water, voegen Ethosa etherische olie toe, en vullen de aluminium flacons voor u. Een klein stapje om te helpen de wereld milieuvriendelijker te maken.
Voor meer informatie over deze start up: www.ethosa.com
Belangrijk nieuws voor fietsamateurs die de Marmotte willen rijden. De bekende Granfondo Marmotte zal plaatsvinden op 30 juni 2024. De toertocht start in Bourg d’Oisans en volgt de route via Col de Glandon, Col de Telegraph, Col de Galibier, Col de Lautaret en tenslotte de beklimming van Alpe d’Huez, in totaal 174 kilometers. Tijdens de race organiseren we eet- en drinkposten op de Col de Glandon en de Col de Galibier. Bij deze posten (exclusief voor onze gasten) kunt u ook kleding of bidons wisselen.
Een 5-daags Marmotte arrangement is € 595 p.p. en omvat:
● Verblijf in een tweepersoonskamer (dubbelbed of enkele bedden) met eigen badkamer en balkon,
● Een uitgebreid ontbijt voor fietsers
● Een pasta snack aan het eind van de middag
● Een heerlijk driegangendiner met veel koolhydraten,
● Op de Marmotte-dag een eet-en drinkpost op de Col de Glandon en de Galibier
● Gebruik van een beveiligde fietsenstalling en fietsgereedschap,
● Gratis WIFI, parking, jacuzzi en sauna
Neem contact met ons op voor beschikbaarheid.
Goed nieuws voor fietsliefhebbers. GFNY Alpes Vaujany wordt weer georganiseerd en wel op zondag 25 augustus 2024. Ook dit jaar wordt La Vaujany georganiseerd door GFNY (Granfondo New York).
Chalet Solneige is de perfecte uitvalsbasis voor deelname aan deze Granfondo. Het team van Chalet Solneige houdt altijd rekening met fietsers. We serveren een speciaal fietsersontbijt en aangepast avondeten.
Hurray! It is snowing. It has been snowing the whole day!! Large snowflakes, small snowflakes, and large ones again. Within a single hour the whole world turned white, within two hours you can only see the ‘pillows’ in the garden, where the shrubs used to stand. It is cosy in the big salon, the bonfire is lit, apéro is on the table, and delicious smells rise from the kitchen…
A novice innkeeper in the Alps might think: fine, that’s allright, just let it snow. But the next morning the amount of snow if so high, that shovelling snow is going to be a difficult job. You get up early and see that there is a meter of snow, grab the shovel and get to work. Oops! After half an hour, it seems that your snow management did not work out. You shovelled the snow to a spot that needs to be cleared later. Pfff. And after another 30 minutes you start to feel your shoulder. The left one. And the right one. And your elbows, both. And your back… and the day hasn’t even started yet! A week later it appears you have a tennis elbow, and a dislocated shoulder. The snow that wasn’t cleared in time became thick and dense. A big layer of snow became ice. Grrrr. And the winter season is only halfway.
No, how about the experienced innkeeper. The first thing they do is listening. Ah… there is the snowplowing machine. Let’s have a chat with the guys. If they could clear the parking for us. Yes, the private parking. Yes, and how about a cup of coffee or something stronger later? Fine, merci! And should it snow for another hour, leaving another 30 cm of snow, you ask your guests: “Guys, take a look! What a beautiful amount of snow! Who likes to help me with some snow shovelling? I have got four shovels here…”
Veel van onze gasten hebben ons gevraagd om de recepten van onze gerechten. De meeste zijn natuurlijk geheim! Deze geven we met veel plezier prijs: een herfstsalade met ijs, helemaal trendy.
Het recept voor 4 personen:
2 rode grapefruits
4 stronkjes roodlof
100 gram fetakaas
20 gram pijnboompitten, geroosterd
4 kleine bolletjes grapefruitijs
1 bakje tuinkers
1 eetlepel granaatappelpitjes
Peper uit de molen
1 eetlepel citroensap
60 ml ahornsiroop of honing
2 – 3 eetlepels olijfolie
Maak eerst de dressing. Snij met scherp mesje de partjes van de grapefruits tussen de vliesjes uit. Knijp daarna al het sap uit de grapefruits tot je 100 ml hebt. Doe in een pannetje met citroensap, ahornsiroop of honing en mespuntje zout. Kook op laag vuur in tot siroop en laat afkoelen. Klop 2 eetlepels olijfolie erdoor. Breng op smaak met zout en peper.
Haal de roodlof blaadjes los, schep om met dressing, hou wat dressing over. Verdeel in stervorm over 4 borden. Leg grapefruitpartjes erbij. Brokkel fetakaas erover en bestrooi met pijnboom en granaatappelpitjes. Bestrooi met tuinkers en sprenkel rest van de dressing erover en een beetje versgemalen peper. Leg in het midden een klein bolletje grapefruitijs en serveer direct.
*) met dank aan Claudia
Het zomerseizoen begon wat aarzelend vanwege veel sneeuw in het voorjaar. De passen zoals de Galibier, Glandon en de Croix de Fer gingen pas begin juni open. Dat leverde echter de hele zomer mooie plaatjes op van zomerse alpenweiden met witte bergen op de achtergrond.
De zomer was mede een succes door de koks die ons deze zomer hielpen. Claudia stond in juli achter de piano (zo noemen ze in Frankrijk het fornuis). Ze heeft (samen met Rein en Karin) weer op hoog culinair niveau voor onze gasten gezorgd! Rutger en Lieke hebben in augustus als een geolied team de keuken gedraaid, met als culinaire topper de Pavlovarol. Chapeau, en heel erg bedankt allemaal. In de drukste week hebben we 157 diners geserveerd.
Hoera!! Het sneeuwt. Het sneeuwt al de hele dag!! Grote vlokken, kleine vlokken, weer grote vlokken. Binnen een uur is de wereld helemaal wit, binnen twee uur zie je alleen nog maar “kussens” in de tuin, daar waar de struiken staan. In de grote salon is het gezellig, de haard gaat aan, de apéro staat op tafel, uit de keuken ruikt het heerlijk…..
Een beginnende herbergier in de Alpen denkt dan: prima, gaat goed, laat maar lekker sneeuwen. De volgende ochtend echter ligt er zo veel sneeuw, dat het sneeuwruimen een zware klus wordt. Je staat vroeg op, ziet dat er een meter ligt, pakt de sneeuwschep aan gaat aan de slag. Oeps. Na een half uur blijkt dat je het sneeuw management niet goed hebt gedaan. Je hebt de sneeuw daar neergegooid waar je straks ook nog moet ruimen. Pffff. En na een half uur voel je je schouder. Links. En rechts. En je ellebogen, allebei. En je rug… en de dag moet nog beginnen! Een week later blijk je een tenniselleboog te hebben, en een ontwrichte schouder. De sneeuw die niet op tijd was weg geruimd is ook in elkaar gezakt. Een grote dikke plak die verijsd is. Grrrr. En het seizoen is nog lang.
Nee, dan de ervaren herbergiers. Het eerste wat ze doen is goed luisteren. Ah…daar is de sneeuwschuiver. Even met de mannen praten. Of ze ook ff de parking willen schuiven. Ja, de privé parking. Ja, en dan straks een kopje koffie of een glaasje? Prima, merci. En als het dan nog een uurtje door gesneeuwd heeft, en er alweer 30 cm ligt, dan roep je tegen je gasten: “Jongens kijk wat een fantastische hoeveelheid sneeuw is er gevallen! Wie heeft er zin om even te helpen sneeuw ruimen? Ik heb hier 4 scheppen ….”Sneeuw ruimen voor beginners.
Marie, who is helping us out in the kitchen, is actually the sheep farmer of Pourchery. In a big barn, just around the corner, she keeps 300 sheep, of which 200 are pregnant at this moment! Since about three weeks, things have been very busy: each day six to ten little lambs are born. And there is something special this year; there are a lot of twins. Most of them with one classic white lamb and one brown, white-headed lamb. But sometimes it does not work out and the mother abandons the little ones or does not have enough milk. Together with Inèz, our intern, Therese has now “adopted” three little lambs. They are raised with a bottle of milk, and we keep them happily together in the shed. We are giving them a bottle of milk four times a day. At first, they did not get the hang of it, but now it seems that the bottled milk tastes good and the three are bleating when we enter the shed. Meanwhile, we have given them names and they see us as their mother. As soon as we open the door, they come running towards us and follow us like little puppies. The bottles are empty in no time, followed by some hopping around and sniffing the hay. Next week they will be released into the meadow! We are excited to see them running around in the field. And we know for sure that they will rush over when we call them: “Moquette, Brownie and Flocon!” Aren’t they sweet?
La saison a commencé avec un peu de retard à cause de la quantité importante de neige. Les cols de Galibier, Glandon et de Croix de Fer n’étaient ouverts qu’au début juin. Mais ça donnait pendant tout l’été bien des vues magnifiques d’alpages estivaux avec des montagnes enneigées en arrière-plan.
Malgré ce début tardif nous avons eu une saison bien satisfaisante avec de nombreux invités venant de 20 pays différents.
Ce succès de notre saison était dû en bonne partie à nos équipes de cuisine: Claudia était au “piano” (comme on appelle ici les fourneaux) en juillet. Ensemble avec Rein et Karin elle à gâté nos invités avec des repas culinaires de haut niveau. En août Rutger et Lieke ont géré la cuisine en team bien rodé, avec comme sommet culinaire leur Pavlovarol.
Nous avons servis un nombre record de repas. Durant une certaine semaine notre équipe a même servis 157 repas sans encombre.
Nous disons un grand merci à toutes et à tous les membres de ces équipes de cuisine.
Many of our guests have asked us for the recipes of our cuisine. Most are secret, of course! But this one we offer you with pleasure: an autumn salad with ice cream, quite trendy.
Recipe for 4 people:
2 red grapefruits
4 heads of radicchio
100 grams of feta cheese
20g pine nuts, toastedt
4 small scoops of grapefruit icecream
1 tray of cress
1 tablespoon of pomegranate seeds
Freshly grounded pepper
1 tablespoon of lemon juice
60 ml of maple syrup or honey
2-3 tablespoons of olive oil
First you will need to make the dressing. Cut wedges of grapefruit between membranes out with a sharp knife. Then squeeze the juice from the grapefruit until you have 100ml. Put in a saucepan with lemon juice, maple syrup or honey and a pinch of salt. Cook on low heat until syrup and leave it to cool down. Whisk 2 tablespoons of olive oil through the syrup. Season with salt and pepper.
Detach the radicchio leaves, add some dressing. Divide in star shapes on 4 plates. Put grapefruit segments on top. Crumble feta cheese over it and sprinkle with pine nuts and pomegranate. Sprinkle with cress and drizzle remaining dressing over it and add a little freshly grounded pepper. Put a small scoop of grapefruit ice in the middle and serve immediately.
*) Courtesy of Claudia
Hurra! Es schneit den ganzen Tag. Grosse Flocken, kleine Flocken, noch grössere Flocken. Innerhalb einer Stunde ist die Welt weiss, die Sträucher im Garten werden zu weissen Kissen.
Im grossen Salon ist es gemütlich: das Herdfeuer flackert, der Apéro steht auf dem Tisch, aus der Küche kommen herrliche Düfte…
Der beginnende Gastwirt in den Alpen freut sich: herrlich dieser Schnee, gut für unsere Gäste. Doch jetzt muss Schnee geräumt werden. Los geht’s in den Stiefeln und mit der Schneeschaufel.. Aber bald sieht er, dass er den Schnee auf die falsche Seite geschaufelt hat, darum noch einmal beginnen. Und dann kommen sie die Schmerzen in der Schulter, den Ellbogen, dem Rücken.. Eine Woche später besieht er das vollbrachte Werk: oh Schreck oh Graus, der liegen gebliebene Schnee ist zu Eis geworden!
Doch durch Erfahrung wird man klug: beim nächsten Schneefall wartet er die Schneeräummaschine der Gemeinde ab und bittet die Männer doch schnell bei ihm auszuhelfen. “Aber das ist doch Privatgrund?” werfen sie ein. “Ja, schon, aber nachher gibt’s einen herrlichen Kaffee oder ein Gläschen Wein!” Und so geht das viel schneller und ohne Rückenschmerzen.
Und klug geworden findet er nach dem nächsten Schneefall eine noch einfachere Lösung: er organisiert einen Schneeräum-Wettstreit unter den Gästen – ein grosser Erfolg unter viel Gelächter, und ohne Rückenschmerzen – wenigstens nicht für den klug gewordenen Gastwirt!
Quelle chance, il neige, il neige toute la journée. Des petits flocons, des grands flocons, en une heure le monde est couvert d’un manteau blanc. Plus tard plantes et buissons sont couverts d’un coussin blanc. Au grand salon il règne une ambiance chaleureuse: la cheminée est allumée, l’apéro est sur la table et depuis la cuisine émanent des odeurs prometteuses.
Le patron débutant se dit: magnifique cette neige, elle est bonne pour mes hôtes! Le lendemain matin il faut donc déblayer, et il y va en bottes avec la pelle de neige. Au bout d’un moment il se rend compte qu’il a fait tout faut: il a mis la neige du mauvais côté! Il faut tout recommencer. Et voilà que commencent les douleurs dans les épaules, aux coudes, dans le dos…. Et une semaine plus tard, quel horreur, la neige mal déblayée s’est transformée en plaques de glace!
Par contre, le patron averti attend le passage de la déblayeuse communale et il prie les hommes de lui donner un coup de main. “Mais, monsieur, c’est un terrain privé, ce n’est pas notre affaire!” “Oui, c’est bien vrai, mais après il y aura un bon café ou un petit verre de blanc.” Ils sont d’accord, et ça va très vite et sans maux de dos.
A la prochaine chute de neige le patron a encore une meilleure idée bien plus simple: il organise un petit concours de déblayage parmi les hôtes. Quel succès et quel plaisir et sans maux de dos…pour le patron!
Marie, onze hulp in de keuken, is de schapenboerin van Pourchery. In de grote schuur bij ons om de hoek heeft ze 300 schapen, waarvan 200 zwangeren! Sinds 3 weken is het er een drukte van belang: per dag worden er zo’n 6 à 10 lammetjes geboren. En dit jaar is het heel bijzonder; er zijn veel tweelingen. De meeste éen klassiek, wit lammetje, en éen bruine met een witte kop. En dat gaat helaas ook wel eens mis. Moeder verstoot een kleintje, of heeft niet genoeg melk. Met Inèz, onze stagiaire, heeft Therese nu 3 lammetjes “geadopteerd”. Ze worden met de fles opgevoed, en staan samen in een hokje. Elke dag 4 x een flesje geven. Eerst is dat natuurlijk tobben, want ze snappen het niet. Maar algauw blijkt die flessenmelk toch best wel prima te smaken, en staan ze alle drie luid te blaten als we de schuur in komen. Inmiddels hebben ze een naam en beschouwen ze ons als hun moeder. Zodra we de stal in komen, komen ze aangehold, en ze lopen als hondjes achter ons aan. De fles is in no time leeg, en dan wordt er gehuppeld en gesnuffeld aan het hooi. Volgende week mogen ze de wei in! We verheugen ons erop om ze daar dan te zien. We weten zéker dat ze aan komen hollen als we roepen: “Moquette”, “Brownie”, “Flocon”. Lief zijn ze hè?
Na de vernieuwing van de Montfrais lift is nu ook de Clos Giraud lift vernieuwd. De Clos Giraud lift tussen Montfrais en Alpette is nu een zogenaamde télémixte; afwisselend stoeltjes en gondels. De lift is verlengd en begint nu op Montfrais, en is veel sneller dan de oude lift. .
Chalet Solneige staat in een nieuwe reisgids voor Frankrijk! In “Op pad met locals” lees je 50 verhalen over bijzondere accommodaties van Nederlands sprekende eigenaren. De gids beschrijft kort het Hotel of Chambre d’Hôtes, de eigenaren en niet alledaagse informaties over bijzondere streekgerechten, gewoontes, uitstapjes, etc. Elke eigenaar vertelt over zijn of haar mooiste tocht in de omgeving. Ook Chalet Solneige krijgt drir pagina’s en veel leuke foto’s. “Op pad met locals” is verkrijgbaar bij de boekhandel en bij bol.com.